به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی شمالی به عنوان شارح این نظریه، امروز 30 آذر ماه در سخنانی با اشاره به اصول نسبیت توصیفی، فرا اخلاقی و هنجاری ونگ، گفت: وی در حوزه فرا اخلاق بیان می دارد که باید جنبه هایی از واقع گرایی و نسبیت را با هم بپذیریم.
وی افزود: ونگ بر این باور است که اگر کسی به شش مطلب باور داشته باشد، او را واقعیت گرا می نامیم؛ نخست آن که برخی از گروه های اخلاقی، ارزش صرف دارند؛ دوم آن که استدلال های خوب درباره گروه های اخلاقی وجود دارد؛ سوم آن که واقعیت های غیر اخلاقی وجود دارد که در داوری ما تاثیرگذار است.
این پژوهشگر حوزی اظهارکرد: اعتقاد چهارم آن است که واقعیت های اخلاقی وجود دارد که ممکن است، به امور غیر اخلاقی برگردد؛ نکته پنجم نیز آن است که وقتی دو گزاره اخلاقی داشته باشیم، یکی از آنها درست است ولی خود این مطلب را بنا به نسبیت گرایی اش قبول ندارد؛ مطلب ششم نیز آن است که یک نظام اخلاقی واحد وجود ندارد که خود وی، در مورد مطلب پنجم و ششم لغزش هایی دارد.
این محقق و پژوهشگر حوزوی ادامه داد: ونگ، بیان می دارد این که بگوییم تنها یک نظام اخلاقی واحد وجود دارد، درست نیست، بلکه می توانیم نظام های اخلاقی درست دیگری نیز داشته باشیم؛ ونگ قبول دارد که استدلال عقلی برای اثبات نسبت گرایی اخلاقی وجود ندارد و می گوید که اختلاف بنیادین در نظام شرقی و غربی وجود ندارد.
حجت الاسلام والمسلمین شمالی بیان کرد: ونگ در بحث نسبت گرایی هنجاری بیان می کند که ما در خصوص فرهنگ های دیگر نه حق داوری داریم و نه دخالت که البته این تفکر در خصوص وجوه استعمارگری غربی مفید است ولی در همه جا، نمی توان به این گفته استناد کرد.
در ادامه حجت الاسلام والمسلمین معلمی در مقام نقد اندیشه های ونگ، با تشریح نسبیت گرایی، اظهارکرد: اعتقاد به نسبیت گرایی یعنی اینکه هیچ ارزش بنیادینی وجود ندارد؛ در این رابطه تعریف نسبیت گرایی توصیفی بیان می دارد که به کل، ما نمی توانیم به یک قالب خاص اخلاقی برسیم.
وی افزود: در مباحث معرفت شناسی غرب، واقع برای آن فردی است که به آن رسیده ولی یک دستگاه معرفتی که بتوانیم از آن به حقیقت برسیم وجود ندارد.
این پژوهشگر حوزوی، خاطرنشان کرد: در نسبیت گرایی هنجاری، به طور کل بیان می دارند که اگر کار شخصی غلط است اگر خود شخص آن را غلط می داند، آن هم غلط است و اگر خودش آن را غلط نمی داند، دیگران حق ندارند او را به این دلیل، سرزنش کنند.
وی گفت: البته باید بیان کرد که صرف مقیدبودن به یک قانون، آن را نسبی نمی کند؛ مثلا اگر کسی با این ادعا که در یک شرایط خاص دروغ جایز است، می تواند بگوید که این بد بودن دروغ نیز کلی نیست و نسبی است و نمی توان حرف او را قبول کرد.
حجت الاسلام والمسلمین معلمی خاطرنشان کرد: علامه طباطبایی تتبعات گسترده ای در این حوزه داشته است؛ اندیشمندان ما کلیت را نفی نکرده اند، غیر از اشاعره، دیگران ربط اخلاق با واقع را قبول دارند؛ کلیت مایه های اخلاقی از نظر فیلسوفان معاصر اسلامی از جمله شهید مطهری بحث شده است و بن مایه این تفکر نیز، تفکر مبتنی بر توحید و معاد است که اگر این اعتقاد وجود نداشته باشد، نظرها به نسبیت گرایی یا واقع گرایی صرف متمایل می شود.